Boek: Pinnen in Mongolië en andere oplosbare reisongemakken

Ja. Dat is niet zomaar een boek, dat is míjn boek. Het boek dat ik geschreven heb. En dat boek ligt al maanden in de winkels en nog nooit is daar hier op de site een stuk over verschenen. Belachelijk natuurlijk, maar laat ik niet verzanden in het waarom en het hoe van die stilte en gewoon over gaan tot waar het om gaat, mijn boek.

Voor wie het nog niet weet, Pinnen in Mongolië en andere oplosbare reisongemakken is een handboek hoe te reizen, en daarmee een pleidooi óm te reizen. Vol praktische adviezen en levensvragen waardoor je hopelijk geen enkele beer meer op de weg ziet en gewoon een ticket richting reisavontuur boekt. Het idee voor het boek komt voort uit alle berichten, comments, DM’s en emails die ik de afgelopen jaren heb gekregen van lezers met vragen over reizen. Wat voor backpack moet ik meenemen? Is het wel veilig om als vrouw te reizen? Hoe boek ik een hostel? Hoe boek ik een góed hostel? Wat moet ik meenemen? Wat moet ik doen als ik heimwee krijg? In plaats van iedereen individueel te beantwoorden of er hier op de site over te schrijven (wat ik ook deed natuurlijk) besloot ik dat al die antwoorden bij elkaar moesten staan. In een boek dus.

Op 8 mei 2017 tekende ik mijn contract bij uitgever Nijgh & Van Ditmar, eind augustus ging ik ook daadwerkelijk schrijven (in Zweden, weet je nog), en op 8 mei 2018 lag het in de winkels. Dat ging als je er zo op terug kijkt allemaal best snel, maar geloof me als ik zeg dat het een behoorlijke aanslag op m’n leven was. Maar net als met andere zaken voel je daar niets meer van als het resultaat eenmaal in je handen ligt.

“Het is een boek dat je een nuchtere en eerlijke blik op reizen geeft, vol reislessen die ook prima in te zetten zijn als levenslessen”

Veel mensen vragen me ‘hoe het gaat’ met het boek, en dan bedoelen ze hoe de verkoop gaat. Ik ga eerlijk met je zijn, ik had stiekem gehoopt dat het overal op nummer 1 zou staan en dat het nergens anders meer over ging, maar zo werkt het natuurlijk voor bijna niemand en ergens wist ik dat ook wel weer. Het is een beetje te vergelijken met deze website: toen ik ermee begon had ik allemaal bezoekersaantallen in m’n hoofd die ik wilde halen, maar toen die er eenmaal waren, ja tja wat dan? Als snel bleek dat het veel waardevoller is dat mensen blij zijn met het boek, en dat is zéker het geval – de fantastisch lieve reacties die ik erop krijg zijn echt zo hartverwarmend. Mensen nemen de moeite om me te mailen of te DM’en met dat ze door dit boek éindelijk de knoop hebben doorgehakt en op reis gaan. Of dat ze het cadeau geven aan hun reizende vrienden. Of dat ze er gewoon heel veel plezier van hebben gehad. Wat het ook is, elke reactie maakt me blij.

Het is niet meer in alle boekwinkels te koop geloof ik, want zo snel gaat dat. Als je niet nieuw en hot bent wordt je al snel niet meer ingekocht, maar uiteraard kun je het wel nog overal online krijgen. Bij Bol, maar ook bij Atheneum, Bruna, Ako, wat je voorkeur maar heeft. Maar vraag er in ieder geval naar als je in een boekhandel bent, wie weet bestellen ze er dan nog een paar. Wat jij dan koopt is een boek dat je een nuchtere en eerlijke blik op reizen geeft, vol reislessen die ook prima in te zetten zijn als levenslessen, en waardoor je gegarandeerd reisonrust krijgt en eigenlijk direct een vliegtuig of trein in zou willen stappen. Ik leer je dat tegenslag niet erg is, dat alles altijd goed komt, dat wachten niet erg is, hoe je duizend uur vertraging doorkomt, hoe je een backpack inpakt en wat je moet doen als je hostel zo goor blijkt te zijn dat je vreest er acuut het leven te laten. Alles komt altijd goed. Ook dat leer ik je.

Pinnen in Mongolië en andere oplosbare reisongemakken is het ideale boek voor iedereen die wil reizen, die gereisd heeft, of die nog twijfelt of het wel iets voor hem of haar is. Tot zover ‘wij van wc-eend adviseren wc-eend’, maar het is gewoon wel zo. Koop dat boek. Tis echt een leuk boek, en ik kan het weten.

View this post on Instagram

Kijk, hier zei ik ik net ‘we proosten op het boek, en op iedereen die er niet meer bij kan zijn.’ Vorige week was m’n boekpresentatie en dat voelde ondanks alles als een soort ultra verjaardag. Je moet weten, ik vind jarig zijn het leukste van de wereld, dus dan weet je het wel. Even een woord van dank voor @droogamsterdam voor de waanzínnige locatie, @brouwerij.de.eeuwige.jeugd voor het heerlijke bier, @mariestellamaris_official voor het verkoelende water, m’n vrienden @moetchandon voor de bubbels en @ilsoovandijk die alles op de kiek heeft gezet. Oh en natuurlijk al m’n lieve dierbaren die het tot zo gezellig maakten. Pinnen in Mongolië ligt al een weekie in de winkels, heb jij ‘m al? #PinneninMongolië Oh en check de link in bio voor de rest van de foto’s en om de pagina van PiM te liken! Doen. Vinnikleuk.

A post shared by Liesbeth Rasker (@liesbethrasker) on